สอบเกือบเสร็จแล้ว เหลือ Writing ของ Italian ซึ่งก็ไม่มีอะไรต้องอ่านมากมาย
เกือบทุกวิชาที่สอบๆมาเรียกได้ว่าเหลวแหลกไม่มีชิ้นดี แบคบริตก็อย่างที่เขียนไปแล้ว
มิตโตก็แย่ นั่งสอบติดโต๊ะอาจารย์ เลยรู้สึกเหมือนมี The Furies ตามหลอนอยู่ตลอดเวลา
แปลอังกฤษ-ไทย ไทย-อังกฤษ ก็ประสบความล้มเหลวพอกัน
คอม อะไรล่ะน่ะ หืมมมมมมม กลัวตกกันทุกคนอ่ะว่าง่ายๆ วิชานี้หน่วยเดียว ไม่ีเกรด มีแค่ผ่าน/ไม่ผ่าน
ไม่ผ่าน ก็คือไม่จบ เข้าเรียนไม่ถึง5ครั้ง เหมือนเรียนปรัชญาคอมพิวเตอร์ อยากจะสาด อยากจะสาดดด
English Letter ก็พอไหวอยู่ เยอรมันก็ช่วยปลอบใจได้บ้าง เจนเอ็ดก็...ไม่รู้ว่ะ เหมือนอาจารย์แอบโหด
จากการที่เรียนหนักหักโหมมาทั้งเทอม พอว่างแล้วก็เลยรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรที่ต้องทำ
เหมือนมีหนังสือต้องอ่านอีก แต่จริงๆมันก็ไม่มี...
ปิดเทอมนี้อยาก/จะทำอะไรหลายอย่างเลย
-นอน กิน นอน ดูหนังที่แนนให้มาให้จบ กิน นอน
-ไปกลิ้งที่บ้านพี่ชายเพื่อดู UBC ให้สะใจ
-ไปทำเค้กบ้านแนน
-ไปทัลเลลลลลลลลลลลลลล
-เพื่อนจากม.บูจะมาหาอีก
-เพื่อนเดนมาร์กก็จะมาหาอีก
-ไปฟิตเนสกะแม่
-นัดเจอเพื่อนสาวสมัยม.ปลาย
-อยากไปเกะ
-และอีกมากมาย
ที่เขียนๆมาไม่ได้เข้ากะชื่อเรื่องที่ตั้งไว้เท่าไหร่ แค่จะสื่อชีวิตหลังการสอบ และการอดนอนมาตลอด 1 อาทิตย์ (ก็สมอยู่ แทนที่จะอ่านหนังสือ ดันเล่นเอ็มไปด้วย เจริญจริงๆคนเรา)
จบห้วนๆ
1 comment:
อืมม
ขอให้ได้ทำทุกอย่างที่อยากทำครบละกัน
Post a Comment