life after death

สอบเกือบเสร็จแล้ว เหลือ Writing ของ Italian ซึ่งก็ไม่มีอะไรต้องอ่านมากมาย
เกือบทุกวิชาที่สอบๆมาเรียกได้ว่าเหลวแหลกไม่มีชิ้นดี แบคบริตก็อย่างที่เขียนไปแล้ว
มิตโตก็แย่ นั่งสอบติดโต๊ะอาจารย์ เลยรู้สึกเหมือนมี The Furies ตามหลอนอยู่ตลอดเวลา
แปลอังกฤษ-ไทย ไทย-อังกฤษ ก็ประสบความล้มเหลวพอกัน
คอม อะไรล่ะน่ะ หืมมมมมมม กลัวตกกันทุกคนอ่ะว่าง่ายๆ วิชานี้หน่วยเดียว ไม่ีเกรด มีแค่ผ่าน/ไม่ผ่าน
ไม่ผ่าน ก็คือไม่จบ เข้าเรียนไม่ถึง5ครั้ง เหมือนเรียนปรัชญาคอมพิวเตอร์ อยากจะสาด อยากจะสาดดด
English Letter ก็พอไหวอยู่ เยอรมันก็ช่วยปลอบใจได้บ้าง เจนเอ็ดก็...ไม่รู้ว่ะ เหมือนอาจารย์แอบโหด

จากการที่เรียนหนักหักโหมมาทั้งเทอม พอว่างแล้วก็เลยรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรที่ต้องทำ
เหมือนมีหนังสือต้องอ่านอีก แต่จริงๆมันก็ไม่มี...

ปิดเทอมนี้อยาก/จะทำอะไรหลายอย่างเลย
-นอน กิน นอน ดูหนังที่แนนให้มาให้จบ กิน นอน
-ไปกลิ้งที่บ้านพี่ชายเพื่อดู UBC ให้สะใจ
-ไปทำเค้กบ้านแนน
-ไปทัลเลลลลลลลลลลลลลล
-เพื่อนจากม.บูจะมาหาอีก
-เพื่อนเดนมาร์กก็จะมาหาอีก
-ไปฟิตเนสกะแม่
-นัดเจอเพื่อนสาวสมัยม.ปลาย
-อยากไปเกะ
-และอีกมากมาย

ที่เขียนๆมาไม่ได้เข้ากะชื่อเรื่องที่ตั้งไว้เท่าไหร่ แค่จะสื่อชีวิตหลังการสอบ และการอดนอนมาตลอด 1 อาทิตย์ (ก็สมอยู่ แทนที่จะอ่านหนังสือ ดันเล่นเอ็มไปด้วย เจริญจริงๆคนเรา)

จบห้วนๆ

Review: 2202266 BKGD BRIT LIT

ต้อนรับวันจันทร์ด้วยของดีจากเอกอิ๊ง ของเค้าดีจริงๆค่ะ
สอบบ่าย แต่ตื่นไปมหาลัยแต่เช้า ไปนั่งโรงอาหารคนเดียว นั่งบิ๊วอารมณ์เนิร์ด
บิ๊วไปบิ๊วมาเริ่มมีเพื่อนๆมาบิ๊วด้วย บิ๊วกันจนสับสน ช่วงเช้าในหัวมีแต่ชื่อยุคต่างๆ
ชื่อนักเขียน ชื่อผลงาน บ่อยมากที่สลับนักเขียน สลับยุค วุ่นวายไปหมด
ก็มั่นใจอยู่พอประมาณ ยังไงๆก็ไม่เอฟล่ะวะ
ก่อนเข้าห้องตื่นเต้นมาก เข้าไปกว่าจะตั้งสติได้ก็เสียเวลาไปแล้ว 15 นาทีถ้วน
ข้อสอบมี 10 ข้อ ให้เลือกทำ 5 ข้อ ใน 3 ชั่วโมง
ด้วยความกลัวทำข้อสอบไม่ทัน เลยไก่เขี่ยตั้งแต่ข้อแรก
จอร์จ ข้อสอบอะไรกันนี่ บอกไม่ได้เลยว่าทำได้หรือทำไม่ได้
ข้อที่รู้ก็เหมือนจะไม่รู้ ข้อที่ไม่รู้ก็เหมือนจะนึกออก แอร๊ยยยยย
มีข้อนึงแถไปเกือบสองหน้า 555+ ทำข้อสอบเสร็จประมาณบ่าย 3 กว่าๆ
แต่ยังไม่เห็นมีใครออก และยังไม่เห็นมีใครหยุดเขียน เรื่องอะไรจะออกง่ายๆ
ก็นั่งๆนอนๆ คิดอะไรไปเรื่อยๆ เผื่อจะมีอะไรปิ๊งขึ้นมาบ้าง มีนิดนึงแหละ
บ่าย3ครึ่งก็ออกมานั่งรอเพื่อน ทนไม่ไหว ยิ่งอยู่ยิ่งไม่มีอะไรเขียน ปวดเฮด

ออกมาแล้วโล่งหัวมาก โล่งมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
พอกันทีกับ The Augustan, The Romanticism, The Gothic Novel, บลาๆๆๆๆ
แทบเอาหนังสือไปเผาทิ้งกันเลยทีเดียว

นั่งรถป๊อปไปสยามกะแนน แนนหิว เลยแวะกินดู๋ดี๋กันนิดนึง
ตองยังไม่สะใจ ชวนแนนไปเดินพารากอน ซื้อเบเกอรี่ติดไม้ติดมือมานิดนึง
(สั่งเหมือนกันโดยไม่ได้นัดหมายด้วย โฮะๆๆๆ ดีใจทำไมเนี่ย)
ทำตัวเหมือนสอบเสร็จแล้วเลยอ่ะ 555+
ก็นะ ให้รางวัลตัวเองหน่อย

พรุ่งนี้สอบแปลEnglish-Thai ไม่ต้องอ่านมาก ไปตายเอาดาบหน้าอย่างเดียว
เลยมีเวลามาเ่ล่นเน็ทเพื่อความพึงพอใจเล็กๆน้อยๆก่อนจะไปลุย Mythology ต่อ!

โชคเอนะทุกคน ^^

มาอัพไว้กันลืม

วันนี้เกิดอะไรหลายๆอย่างที่น่าจดจำ ไม่มีเวลาเขียนลงไดอารี่เป็นเล่มๆโดยตรง ก็เลยมาแปะไว้ในนี้ก่อน
เดี๋ยวจะลืมว่าไปพบเจออะไรมาบ้าง

ตอนเกือบตีหนึ่ง เพื่อนเก่าสมัยม.ปลายโทรมาหา บอกว่าจะมากรุงเทพ อยากเจอตอนเย็นพฤหัส
(ซึ่งเราไม่ว่าง มีสอบเยอรมัน) เลยบอกไปว่าคงไม่ได้ เสียดายมากกกก ไม่ได้เจอกันตั้งแต่เรียนจบม.6
ไอ้นี่ตอนอยู่โรงเรียนก็แอบป๊อปด้วยความเป็นนักบาสโรงเรียนขาวตี๋ล่ำ เรามักจะให้มันไปส่งขึ้นรถไฟบ่อยๆ เพราะไม่อยากเสียตังค่ารถตุ๊กๆ

ตัดฉากมาตอนเกือบเที่ยง เพิ่งสอบพูดอิตาเลียนมาหมาดๆ ว่างยาวถึง4โมงครึ่ง ก็เลยโทรหาเพื่อน มาเจอกันหน่อยเด๊ะ ก็เลยได้เจอกัน ไอ้นี่ เหมือนเดิมได้อีก ยังไว้ผมทรงม.ปลาย ก็เลยดูไม่เปลี่ยนไปเลย (ไว้ผมทรงอื่นไม่ได้เพราะสาขาที่เรียนบังคับอยู่) ก็แปลกดี ไม่เจอ ไมุ่คุยกันตั้งนาน แต่เหมือนเพิ่งเจอกันครั้งสุดท้ายเมื่อวานนี้ ไม่รู้สึกอึดอัดเพราะไม่มีอะไรจะพูดหรืออะไรทำนองนั้นเลย การได้เจอเพื่อนเก่านี่ดีจริงๆ ^^

ตอนเย็น นัดเจอเพื่อนเก่าอีกคน มาไกลจากแดนโคนมกันเลยทีเดียว ดีใจมากกกกกกกกกกก ถึงแม้จะพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกดีมากเลย

มีความสุข แต่รองเท้าขาด แต่มีความสุข




แต่อาทิตย์หน้าสอบไฟนอล!

no topic

เสาร์ที่แล้วไปเจอเพื่อน AFS มา
มีคนบอกว่าเด็กAFSรุ่นเดียวกันที่ไปประเทศอื่น ไม่มีเจอกันบ่อยแบบนี้เลย มีแต่พวกเราเนี่ยแหละที่ยังเกาะกลุ่มกันอยู่
ฟังแล้วก็แอบปลื้ม เพราะเราเป็นคนจัดมีทติ้งแทบทุกครั้งเลย ^^
อยู่ด้วยกันไปอย่างนี้แหละนะ

มีทติ้งเสร็จก็กลับมาเผชิญโลกความจริงอันโหดร้าย
งาน การบ้าน สอบ ควิซ
เหนื่อยใจ
จันทร์หน้าส่งงาน 3 วิชารวด พฤหัสสอบ Bible+ส่ง Summary of Hail Mary
โอ้ย ท้อๆยังไงไม่รู้สิ หมดแรง อยากจะหนีไปไกลๆ แต่ก็หนีไม่ได้ - -
กว่าจะได้มาอัพบล็อกอีกทีคงหลังสอบเสร็จ
อยากไปทะเล นั่งริมหาดดูตะวันตกดิน เพราะคงไม่ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น
อยากจะวิ่งลงทะเล ตะโกนให้ดังๆ เล่นน้ำให้สะใจ กินซีฟู้ดให้อิ่มหนำ
นอนหลับฟังเสียงคลื่น เดินเล่นตากลมยามบ่าย





เทอมหน้าจะไม่เรียนเยอะแยะแบบนี้อีกแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว

ป.ล. สอบเสร็จไปทะเลกัน